یادداشت طاها ربانی
1402/5/28
بسیار کتاب خوبی بود. یک دید کلی از تفکرات سیاسی معاصر در جهان اسلام را بیان کرده. در مورد جاهایی که ما هیچ خبری ازشان نداریم، مثل مصر و پاکستان حرف زده و چندین شخصیت را معرفی کرده؛ از پایه‌گذاران اخوان‌المسلمین و جهت‌گیری‌های آن‌ها، و تفاوت‌هایشان با الازهر و اختلافاتشان با ناصر گفته. در مورد برچیده شدن دستگاه خلافت و نگاه ترک‌ها و مصطفی کمال به این دستگاه حرف زده. از امیدی که مسلمانان شبه‌قاره‌ی هند به خلافت داشته‌اند و عدم تمایلی که برخلاف آن‌ها در ترکیه به خلافت بوده.
از ایران گفته، از نگاه و نقش علما در مشروطیت گرفته تا انقلاب اسلامی
از تقابلات شیعه و سنی تا نزدیکی تفکرات این دو مذهب به یکدیگر گفته.
من این کتاب را در ردیف کتاب‌های آیزایا برلین می‌گذارم. این کتاب‌ها یک نگاه و دید کلی به خواننده می‌دهند تا از وقایع گذشته‌ی موثر بر روزگار امروزش اطلاع پیدا کند. برای دید عمیق‌تر باید کتاب‌های جزئی‌تر و کمتر‌جذاب‌تری خواند. امید که روزی به آن سطح برسم
5
(0/1000)
نظرات
1402/8/2
والا، این کتاب را خیلی سال پیش خونده‌ام، ولی از روی متنی که نوشته‌ام می‌تونم بگم که نثرش عالی بوده، چون برای کتابی که نثرش عالی نباشه چنین تعریفی نمی‌نویسم. حمید عنایت که خودش گویا عظمت مقهورکننده‌ای داره و بهاءالدین خرمشاهی هم که نیازی به تعریف نداره.
0
1402/8/2
0