داستانی کوتاه که از زهر تلخ تر بود ، کودکی ۳ ساله که تنها رها میشه و معلوم نیست بعد ها چه بلایی هم به سرش بیاد ، و مادری که فکر میکنه خب، بعد ها یکی دیگه میآرم.
با خوندنش قلب آدم فشرده میشه و حتی ممکنه عصبانی هم بشه.
ولی میتونیم فکر کنیم این داستان یک حقیقت عریان از جامعه زمان آل احمد بوده.