یادداشت Sepehr Karimi

        شروع رمان رو واقعا دوست داشتم و فکر می‌کنم یکی از بهترین استراکچر‌های معرفی شخصیت ادبی رو توی این کتاب دیدم. داستان با ابلانسکی و دالی شروع میشه و با دنبال کردن اونا با لیه‌وین و بعد کیتی و ورانسکی و آنا و در نهایت کارنین آشنا میشیم. تولستوی انگار یه نخ پیج در پیج توی چپترهای بخش اول کشیده که بدون وقفه انداختن توی روایت همه شخصیت‌های اصلی رو معرفی کنه و در کنارش هم چندتا از شخصیت‌های فرعی هم ببینیم. واقعا سروشکل دادن به ارتباط اشخاص داستان شاهکار بود. اما دیگه بقیه کتاب، کمتر چیزی داشت که نظرمو جلب کنه. تولستوی تقریبا درمورد همه چیزای مهم توی کتاب حرف میزنه. سیاست، عقاید متغیر اشخاص، لیبرالیسم دوران، وضعیت کارگرها و زندگی توی سیستم اقتصادی رو به رشد و چالش‌هاش و مفهوم خانواده. و البته همه اینا توی بستر داستان عاشقانه‌ای که تو این دوران احتمالا نامتعارف به نظر میاد.
موضوعات خیلی متنوع و مهمن و احتمالا برای طرفدارای کتاب که آنا کارنینا رو یکی از بهترین رمان‌های تاریخ میدونن، از مهم‌ترین خصوصیات کتاب باشه اما خب برای من جذابیت روایی خاصی نداشت. قاعدتا همچین جزییاتی باید به شخصیت‌ها و اتفاقات عمق بدن اما تولستوی کاری کرد که این همه عمق دادن به داستان برای من بیهوده شد و اونم پایان رمان بود.
تو کل رمان ما داریم به جامعه رو به رشد رو می‌بینیم. توی همه موضوعات مطرح شده تولستوی حرف از تغییر و پیشرفت میزنه. حق زنان، مفهوم آزادی، معنای خانواده و عشق، فضای سیاسی. همه چی داره به سمت مقصدی تازه میره که من حس کردم کتاب موافقه که مسیر درستیه. بعد انتهای کتاب (اسپویل) لیه‌وین دچار تحول شدید میشه و تبدیل به یه معتقد تمام عیار میشه. اینکه مرگ آنا کارنینا نقطه پایان رمان نیست و روايت ادامه داره تا ما به اون چپتر آخر برسیم که لیه‌وین در عرفانی‌ترین حالت خودشه برای من جوری بود که انگار این اتفاق خیلی مهم‌تری توی رمانه. و قطعا این امکان وجود داره که من خوانش بدی داشتم از رمان اما این پایان در انتقاد به این جور رفتارها به چشم من نیومد. برعکس مرگ ایوان ایلیچ از تولستوی که من فکر میکنم یه شاهکار ادبیه که موضوع مرگ و مذهب خیلی مستقیم مطرح میشه و کل داستان در شک و تردید میگذره که یکی از بهترین خصوصیات داستانه، این رمان برای من بیش از حد مطمئن به نظر اومد و برای همین هم فکر میکنم که این پایان جزئیات کتاب رو تهی کرد.