یادداشت Soli

        کتاب وحشتناکی بود، خیلی وحشتناک.
این‌قدر تک‌تک آدمای داستان بدبخت و نابود بودن که آدم باورش نمی‌شد، آخه مگه می‌شه؟
فکر نکنم تا به حال تو یه شب تونسته باشم با چند تا بیمار روانی که البته بیماری یکی‌شون خیلی هم نادره آشنا بشم و این‌قدر قشنگ و دقیق بفهممشون. 
تازه بدآموزی هم داشت.
یه چیزی هم بگم، فکر می‌کنم کمی اسپویل به همراه داره. 
چند وقت پیش که افتاده بودم رو دورش و صفحه‌های ویکی‌پدیا رو زیر و رو می‌کردم و از این قاتل سریالی به اون یکی می‌پریدم، به یه مطلب برخوردم که یه افسر پلیس اون رو نوشته بود. می‌گفت ما تو جریان یکی از قتل‌ها، اون‌قدر شواهد و مدارک داشتیم که تقریبا مطمئن بودیم که قتل، کار یه زنه. اما هیچ‌کس نمی‌خواست زیر بار این حقیقت بره، حتی خود افسرای پلیس. چون تصوری که از یه زن تو ذهن اکثر افراد هست، یه فرد دل‌رحم و مهربونه با یه غریزه مادری قوی. همچین آدمی هم که نمی‌تونه قاتل باشه، چه برسه به قاتل سریالی!
اما خب به نظر من حرف کمیل درست بود، بعضی زن‌ها برای مادر شدن آفریده نشدن.