یادداشت سامان

        پریشانتر از آن بودم که با کسی حرف بزنم. رفته بودم تو فکر آدمی که همه‌ی راه‌های مردن را می‌رود، بیشتر راه‌های سخت را به خیال آسانی و باز یاری نمی‌کند و بعد بخت بی‌خبر می‌آید سراغش و همینجور صاف و ساده کلکش کنده می‌شود.