یادداشت محمدامین

        بسم الله.
اصلا درمورد داستان و موضوع کتاب صحبت نمیکنم. چند نکته میگم؛ اگر نمیدونستم این‌ کتاب اولین اثر خانم عطارزاده هست، اصلا باورم نمیشد که اولین کارشون باشه.
نکته دوم؛ چقدر قوی، منسجم و عالی. شروع عالی، همراه کردن خواننده عالی، کشش عالی، همه چیز عالی. ایراد نمیگیرم چون واقعا عالی بود و جذاب.
نکته سوم؛ از جمله کتاب‌هایی هست که بارها و بارها خواهم خوندش و فکرکنم با هربار خوندن یه وجه جدیدی از داستان پیدا میکنم.
نکته چهارم؛ از نشر چشمه ناامید شده بودم ولی کورسوی امیدی با خوندن این‌ کتاب پیدا شد.
نکته پنجم؛ کتاب پر از توصیف‌ها و جزئیات خواندنیه. این جزئیات و توصیفات فراوان رو توی کتاب چشم‌هایش بزرگ علوی دیدم ولی خوشم نیومد ولی درمورد این کتاب فرق میکنه.
نکته پایانی؛ از نظر من این کتاب میتونه جزو یکی از بهترین رمان‌های ایرانی باشه.