یادداشت زهره دلجوی کجاباد

        آدمی با باورهایی متضاد با باورهای پذیرفته‌شده‌ی جامعه از قضا عاشق دختری کاتولیک می‌شود. عجب ایده‌ی درخشانی. اینکه آقای بل، شغل این آدم را دلقک یا به قول خودش کمدین  (نام رسمی) انتخاب کرده که موظف به پرداخت مالیات به کلیسا نیست و ترحم‌انگیز شدنش فاجعه‌ای عظیم است بسیار قابل تحسین است. اگرچه داستان کنش‌های جذاب ندارد اما نوع حرف زدن راوی و طرز تفکرش  عامل اصلی جذابیت کتاب است. بسیار دوستش داشتم و متاسفم که خواندنش را مدام به تاخیر انداختم و حتی بعد از سیمای زنی در میان جمع، خواندمش. اگرچه گمانم اگر زودتر می‌خواندم آن اندازه که حالا و با این اندوخته‌ی مطالعاتی‌ام ازش لذت بردم، محظوظ نمی‌شدم. مثل دو کتاب ناتور دشت و خداحافظ گاری کوپر که گمانم نیاز دارم مجدد بخوانمشان. به‌خصوص خداحافظ گری کوپر را.