یادداشت fatemeh rz

        اولین نوشته من ^_^
به پیشنهاد دوستی این کتاب رو شروع کردم و عمیقا لذت بردم
تو لحظاتی دست و پا می‌زدم که حس می‌کردم راه من اشتباهه..تصمیمم برای انتخاب این مسیر عجولانه بود
و هر روز من صرف این فکر می‌شد که: اگه آدم دیگه‌ای می‌بودم و در جای دیگری خوشحال‌تر بودم..
این کتاب رو شروع کردم و صفحه به صفحه گذار درونی خودم رو از حالت ضعف و تردید به حالت شکرگزاری و امید حس کردم.
طوری که وقتی به صفحه آخر رسیدم حس کردم همین لحظه، همین روزی و فردا و فرداهایی که در انتظارمه، من چیزی شبیه به موهبت و معجزه رو در اختیارم دارم که به هر شکلی که می‌خوام می‌تونم بسازمش 
بدون اینکه نیاز باشه به این فکر کنم که شاید اگه در دنیای موازی من آشپزی در ایتالیا بودم، انسان خوشحال‌تری می‌تونستم باشم (البته هنوز هم گاهی این‌طور فکر می‌کنم :))) )
کتاب از اون روانشناسی‌های زرد چند روزه بخون و بشو نیست
یک سیر داستانی جذاب داره که ذره ذره آدم رو با خودش همراه می‌کنه و جرقه‌هایی از امید رو توی دلتون روشن می‌کنه.

ممنونم آقای مت هیگ :)