یادداشت مرضیه اعتمادی
1403/3/19
بسم الله
امسال دو کتاب از نهال تجدد خواندم؛ یکی ملک گرسنه و دیگری ایرانی‌تر. هر دو را با تردید گذاشته بودم توی سبد خریدم. امیدی نداشتم بین من و مدل نویسندگی تجدد و سوژه‌هایش ، شمس و مولانا ، ارتباط و علاقه‌ای به وجود بیاید.
اما اشتباه فکر می کردم.
حالا هر چند روز یک‌بار می روم طاقچه و یادداشت‌هایی که از کتاب‌هایش برداشته‌ام را دوباره می‌خوانم تازه با لذت هم می‌خوانم.
گاهی از تغییر سلیقه ی کتابی خودم می ترسم. نکند دارم از جوانی فاصله می گیرم؟ آدم‌های میان‌سال این مدل کتاب‌ها را با لذت می‌خوانند؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.