یادداشت صبا

        از زاویه دید اول شخص نوشته شده. اوایل، داستان درون مایه‌ی طنز داشت و تقریبا هم خوب عمل کرده بود. ولی هر چی جلوتر میرفت همش اشک و آه بود. یک روند و الگو هی تکرار می‌شد، آشتی میکردن، دوباره یه چیزی میشد گریه و قهر. دوباره آشتی، گریه و قهر. همیشه هم دختر داستان میرفت منت کشی متاسفانه. تو یک چهارم/سوم رمان ولش کردم. اگر وقتتون براتون مهمه تلف نکنید چنین رمان زن ستیزانه‌ای رو بخونید.