یادداشت dream.m

        

من این کتاب رو دوست داشتم، کتاب هایی که درباره جنگ نوشته میشن رو دوست دارم، وقتی از درد و رنج دیگران میخونیم، کاتارسیس رخ میده و پالایش میشیم، وقتی برای رنج دیگری اشک میریزیم، تصفیه میشیم و از طرفی هم خوشحالیم که اون درد ها رو خودمون تجربه نکردیم. بخاطر همین خوندن کتاب های درباره رنج رو دوست دارم، خوندن کتاب درباره جنگ رو دوست دارم. اما اینبار من این کتاب رو انتخاب نکرده بودم، اون منو انتخاب کرد، خوشحالم یکبار هم درست انتخاب شدم. اما حیف ما کافی نبودیم...
قلم خانم عطایی شاهکاره، خیلی نثر دلنشین و پخته ای داره.
به نویسنده های مورد علاقه ام اضافه شد.
اما مشکلی ‌که با کتاب داشتم، به دیدگاه سیاسی ایشون مربوطه. من میدونم که روابط سیاسی خیلی پیچیده ان، درک میکنم عوامل متعددی باعث جنگ ، انقلاب یا پیشرفت یک کشور میشن، اما مخالف اینم که نقش ملت ها رو نادیده بگیریم و فقط کشورهای بیگانه رو عامل بدبختی یا خوشبختی خودمون بدونیم. فقط همین