یادداشت محدثه ز

        "ما اینجائیم که راه برگشت‌مون رو پیدا کنیم"

اگه می‌تونستید پنج نفر رو زنده یا مرده به مهمانی شام دعوت کنید، اون پنج نفر چه کسانی خواهند بود؟!

سابرینا به این سوال پاسخ داده، و حالا از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۰۰:۰۰ با ۵ نفر منتخب‌ش سر میز شام نشسته و این ۴:۳۰ قراره به‌اندازه همه زندگی سابرینا و حرف‌های نگفته‌ش باشه.

به‌نظر من این کتاب، یک کتاب کامله. بذارید براتون کتاب کامل رو تعریف کنم، کتابی که شما هرزمان با هر دیدگاهی سراغش بری حرفی برای گفتن باهات داره، از عشق، نفرت، دوستی، خانواده و...
که این کامل بودن رو به‌نظرم مدیون انتخاب درست و هوشمندانه ۵ نفره.

این‌کتاب دوبخش داره:
۱.سر میز شام، با ۵ نفر منتخب سابرینا، که شامل بحث‌های فلسفی‌ و نقد و بررسی بخش دوم از دید سایرینه و بالغانه‌تره. (بخش قابل تامل)

۲.فلش‌بک‌هایی به زندگی سابرینا در ۲۰_۳۰ سالگی متناسب با بحث، که پر از شور، شوق و هیجان دوران جوانیه. (بخش رمانِ راحت‌خوان)

محوریت اصلی این کتاب عشقه، من طرفدار رمان‌های عاشقانه نیستم اما این کتاب عشق پرشور و هیجان و سرخوشی سابرینا و توبیاس رو روی ترازوی نقد و در مقابل عشق واقعی و دیدگاه بقیه نسبت به رابط‌شون قرار می‌ده و نقدش میکنه.
این نوع نگاه به عشق به عنوان یک مسئله جدی نه صرفا یک احساس برای من جذاب بود.
*نکاتی که در رابطه عاطفی باید بهش توجه کرد:
(نتایج من با توجه به کتاب)
۱. عشق هرگز کافی نیست.
۲. بررسی اهمیت مسائل مالی! (این خیلی جالب بود)
۳. گاها واقعیت اون چیزی که ما فکر می‌کنیم نیست. ۴.اهمیت شناخت درست طرف مقابل و رسیدن به‌درک متقابل و فهم مشترک در روابط.
همه ما این فرصت رو نداریم که آدم‌ها رو دور هم جمع کنیم و کم‌کارهامون رو جبران کنیم یا حرف‌های نگفته‌مون رو بهشون بگیم...
مورد ۳ و ۴ در واقع محوریت اصلی کتابه، داره بهمون میگه نه فقط در زندگی عاشقانه بلکه تو همه زندگی این درک متقابل و حرف زدن چقدر می‌تونه بهمون کمک کنه.
برای همین خوندن این کتاب رو اول به کسی که به نوعی درگیر روابط عاطفی هستند، بعد پدر و مادرها، در آخر هم به هرکسی که یک رمان روان‌شناختی خوب می‌خواد پیشنهاد می‌کنم.

و اما پایان کتاب! 
پایان کتاب برای من بی‌نهایت دل‌نشین و البته جذاب بود و بزرگترین درس رو بهمون میده، این که از عشق به خودمون و شناخت بهتر و بیشتر خودمون برسیم.
(خیلی دوست دارم در مورد پایان کتاب بیشتر بگم اما نمی‌خوام اسپویل کنم :دی )

از ویژگی‌های خوب کتاب:
+ترجمه روان
+فصل‌های کوتاه
+شخصیت‌های واقعی و قابل درک
+همه خوانه، میشه راحت به هرکسی پیشنهادش داد


اسم اصلی این کتاب "لیست شام" هست، که به نظرم "شام با آدری هپبورن" انتخاب هوشمندانه‌تر و جذاب‌تریه.
×من طرفدار آدری هپبورن نیستم و صرفا اسمش رو شنیده بودم اما بی‌نهایت از کتاب لذت بردم، و خب اگه فَنِ آدری باشید این لذت دوچندان می‌شه.