یادداشت سمی

        آلیور ساکس یک عصب‌شناس معروف است که خارج از حیطه‌ی کاری در زمینه‌ی موسیقی و ادبیات هم فعال بوده است. او پزشک مغز و اعصاب است و در این کتاب پیرامون بیماری برخی از افردا که عمدتا بیماری‌های عجیب و نادری دارند، نوشته است.
تلاش و دید متفاوت او به بیماری آدم‌ها و داشتن نگاه مثبت و متفاوت او برای من خیلی جالب بود. نقطه‌ی عطف کتاب برای من جایی بود که او در سالی که به سرطان دچار شد و در مجله‌ی نیویورک تایمز این‌گونه نوشت:
" می‌خواهم تا جایی که می‌توانم به عمیق‌ترین، غنی‌ترین و مثمرثمرترین وجه زندگی کنم. می‌خواهم و امیدوارم که در این زمان باقی‌مانده دوستی‌هایم را عمیق‌تر سازم، با تمامی کسانی که دوستشان می‌دارم خداحافظی کنم، بیش‌تر بنویسم، و اگر قدرتی در من مانده باشد مسافرت کنم تا به درجات جدیدی از درک و بینش برسم.

او به انسانیت در حرفه‌اش بیشتر از هرچیزی اهمیت می‌دهد.