یادداشت آسیه سلطانی

        به نظر داستانی سورئال می آید.  امیدوارم تشخیص  درستی باشد. 
اما جالب  اینجاست که به نوعی به تفاوت  اصلی بین انسانها و حیوان ها اشاره دارد.  زبان و ناطق بودن. چیزی که هرچند می تواند انسانها را به هم نزدیک کند، اما می تواند عامل مهمی هم برای جدایی آنها باشد. 
به نظر می رسد آقای احمدرضا احمدی بزرگوار، مفاهیم فلسفی را با مهارت و زبان خاص خودشان، به آسانی بیان می کنند.  چیزی شبیه آنچه که به آن، سهل ممتنع گفته می شود. 
نکته ی جالب در تصویرگری، تطابق تصویرسازی ها با عنوان کتاب است.  تصویرها همچون سفال های شکسته و گوشه دار هستند.