یادداشت فاطمه صابری فر

        بخش اول کتاب راجع به جنگ بود و چون روایت های جنگ‌ی برام جذابه‌، غرقش شدم و دوستش داشتم. رنجی که سوفی و همه زن های قربانی جنگ می‌کشیدن کاملاً ملموس و قابل درک بود. 

اما بخش دوم کتاب. اصلا نمی‌فهمیدمش و ارتباط گرفتن با شخصیت‌ها خیلی سخت بود. دیالوگ‌ها بهم ریخته و گاهی واقعا الکی بودن. بخش دوم خیلی خیلی طولانی بود، درحالی که پی‌رنگ خاصی هم اتفاق نمیوفتاد، انگار فقط نویسنده میخواست صفحات بیشتری چاپ کنه درحالی که قصه نداشت. 

و پایان کتاب. تا قبل از خوندن دو فصل آخر. امتیاز مثبت‌تری برای کتاب توی ذهنم داشتم اما پایانش همه اونچه که ساخته بود رو خراب کرد. به شدت فانتزی‌گونه و به دور از واقع تموم شد و این رو توی پایان‌های کتاب‌های دیگه جوجومویز دیده بودم. فکر‌کنم دیگه از این نویسنده کتابی نخونم!