یادداشت سیده فاطمه کشمیری🇵🇸

        یکبار در توصیف صد سال تنهایی گفتم موقع نقد از مدیا های پرطرفدار دست و پام می لرزه. الان یه بار دیگه در نقد بلندیهای بادگیر، بعد از هر کلمه یه بار مکث می کنم مبادا به مقام شامخ امیلی برونته جسارت بشه😁😁
نسخه من از این کتابهای جینگول مستون با جلد پارچه ای که ادم دوست داره کل مجموعه ش رو نگه داره تو قفسه ش نبود. حتی این نسخه هم نبود، اما متن کامل و ترجمه روان بود. نمی دونم شاید نوع ترجمه اساس ادبی داستان رو زیر سوال برده بود اما من به هیچ وجه نپسندیدمش و حتی تلاش کردم چند وقت بعد دوباره از اول بهش یه شانسی بدم اما مجددا نتونستیم باهم ارتباط بگیریم و گذاشتمش کنار. و گمانم چند سال پیش هدیه ش دادم به یکی...
پ.ن:عشق هرگز نمی میرد؟! چرا؟!! تا جایی که ما دیدیم و شنیدیم عشق هم مثل هر موجود دیگه ای با یک بی دقتی  به رحمت ایزدی می پیونده....!