یادداشت سمیرا علی‌اصغری

        بله این کتاب یک شاهکار ادبی است.
ایده متفاوت و خلاقانه است و به نحوی عالی پرداخته شده. شروعش خوب، دیالوگ‌ها عالی، توصیف‌ها خاص، پایانش به غایت تاثیرگذار است.
شخصیت‌پردازی ندارد چون اصلا مهم نیست، اینجا همه چیز را ضمیر"ما" روایت می‌کند. انگار که بخواهد بگوید منِ کورِ ناقص، من که به‌اختیار خود از خوابِ عدم بیدار نشدم، از شما هستم و هنوز آدمم.
داستان درباره‌ی شش کورِ بینواست که انگار کوری بر عقلشان هم پرده انداخته، اما کارِ سختِ نویسنده آنجاست که حرف‌ها و معانی را بدون اینکه متن را سخت و پیچیده کند و سوژه را با مستقیم‌گویی‌ها هدر دهد، در نهایت سادگی با نمادها می‌سازد.

این کتاب از آن‌ها بود که خواندنش ظاهرا تمام شد، ولی اندیشیدن به آن نه.

به کارِ همه می‌آید؛ کتاب‌خوانِ معمولی و غیرمعمولی و نوجوان و عارف و فیلسوف و معلم و کارمند و هر بنی‌بشری.