یادداشت مریم محسنی‌زاده

اقیانوس انتهای جاده
        داستان در فلش‌بکِ شخصیت میانسالی به هفت‌سالگی‌اش می‌گذرد. بازگشت به گذشته‌ای که گِره خورده به دنیایی وهم‌آلود و فانتزی است. با ضدِّقهرمانی نمادین و تاحدودی ترسناک. با جهانی خیالی، سرد، تاریک، غم‌انگیز و پر از نماد. گذرگاهِ ورود به این دنیا، یافتن جسدی است که در ماشین پیدا می‌شود. این داستان شباهت‌هایی به داستان "کورالاین"، اثر دیگر نیل گیمن، هم دارد. به نظرم کتاب بیشتر مناسب بزرگسال است تا نوجوان؛ به‌خاطر فضای سرد، سنگین و تلخی که اثر داشت؛ فضایی که به سختی با آن ارتباط می‌گیرم.
      
4

2

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.