یادداشت امیررضا

        اثر آقای ویلیامز بسیار درخشان. رابطه های بین شخصیت ها بسی خوب به تصویر کشیده شده. 
اهمیت، تعهد و پایبندی به خانواده و ...
هر کدوم از شخصیت ها در یک زمان دست و پنجه نرم میکنن. تام که همش در آرزوی آینده ای خوش به سر میبره ، مادر که با گذشته خودش به خودش افتخار میکنه و لورا که خودش رو در حبابی که با عروسکاش ایجاد کرده در حال فرار کردن از واقعیت.
تشبیه لورا دختر خونواده با باغ وحش شیشه ای که برای خودش جمع کرده و پیوندی که بین اون ها شکل گرفته خیلی فوق العادست. باغ وحش شیشه ای در کمال زیبایی بسیار حساس و ظریف دقیقا مثل لورا.
داستان در اواخر دهه ۱۹۳۰ جریان داره. خونواده وینگ فیلد وضعیت خوبی ندارن مثل خیلی از ساکنان آمریکا.
ژانر نمایشنامه رئال و اجتماعی. به خونواده و روابط، روبرو شدن انسان در مشکلات، فقر و ... میپردازه و
کشش خوبی هم داره.
فیلم اینجا بدون من رو بعد خوندن نمایشنامه دیدم. یه برداشت کاملا آزاد و یه سری تغییراتی اتفاق میفته در فیلم که کلا نتونستم بپذیرم. معمولی بود.
به خاطر تشکیل نشدن چند تا از کلاسا فقط تونستیم دو تا نمایشنامه کار کنیم با دکتر غلامحسین زاده و این آخریش بود ولی خب همچنان به عنوان مهمان میرم کلاساشون رو ان شاءالله