یادداشت اسما نصرالهی روشن

        من کاملاً احساسی به رومنتزی‌ها نمره می‌دم؛ با وجود اینکه ممکنه ایراد‌های فنی یا داستانی داشته باشن، اگه هدف کتاب به سرانجام برسه، به نظرم رسالتش رو انجام داده. دلیل اینکه دوستش داشتم، ژانر فرشته‌ایش بود. اثر فاخری نیست و چیز جدیدی برای گفتن نداره. یه‌جاهایی می‌خواستم موهای دختر رو بکشم و یه جاهایی هم با مشت بکوبم تو صورت پسره. مدل دبیرستانیه و اگه ومپایردایرز رو خوشت اومده باشه، این هم خوشت میاد. آخرش هم نسبتاً خوب تموم شد. در کل من ادامه‌اش رو می‌گیرم می‌خونم.  کشمکش عاطفیشون از همه چی قشنگ‌تر بود. موضوع فرشته و انسانیت هم خیلی پرت و بی‌معنی نبود و با حوصله گره‌گشایی می‌شد. خلاصه که برای مخاطب تینیجر جذاب‌تره قطعاً. به نظرم غیرزمینی هنوز هم بهترین توی این ژانره، بعد فالن و بعد این.