یادداشت Ali Hatami

        حقیقتا خواندن رساله ای در باب مقایسه هنرها (نقاشی، شعر و موسیقی و مجسمه سازی) از داوینچی بسیار جذاب است، خصوصا اینکه بدانی اون دستی در آتش هنرهای مهم زمان خود داشته. نقد او هرچند اگر امروز می‌زیست دچار تحولاتی میشد اما در کل بسیار دقیق و درست است. او جایگاه هنرهای تجسمی را به مثابه چشم در سر انسان میداند و دروازه پذیرش شعر را، گوش. شعر و موسیقی را دارای تناسبات سینوسی و فانی میداند اما نقاشی را جاودان و دارای تناسب همیشگی و اینکه نقاش با یک اثر میتواند کار صد بند شعر را انجام دهد بدون آن که برای انتقال مفاهیم نیازمند خوانش یا شرح باشد. ایضا ترجمه هم بسیار عالی و دقیق بود.