یادداشت مریم محسنی‌زاده

        کتاب "و کسی نمی‌داند در کدامین زمین می‌میرد" هم سفرنامه است و هم نیست. در این کتاب مهرزاد الیاسی جستارهایی از سفرهای خود به همراه سِیر درونی‌اش ارائه می‌دهد. 
در مسیر دستیابی به معنای زندگی به دل سفر می‌زند و جرئت و جسارت به خرج می‌دهد، تجربیاتی نو از سر می‌گذراند، با آدم‌های جدید روبه‌رو می‌شود و دریچه‌های تازه‌ای رو به او گشوده می‌شود.
کتاب از همان ابتدا با عنوان جذابش خواننده را سمت خود می‌کشاند. به‌علاوه، تیترهای هر بخش بسیار خلاقانه انتخاب شده‌اند. زبان و قلم نویسنده بسیار جذاب است و خواننده را با خود همراه می‌کند. واژگان متنوع و تعابیر نو به وفور به چشم می‌خورد که از نقاط قوت کتاب به حساب می‌آید.
به گفتهٔ یکی از دوستان افغانی‌ام، بخش افغانستان خیلی دقیق نوشته شده و نویسنده به‌خوبی متوجه عمق مسئله شده است!