یادداشت اف.میم
1403/1/8
للحق #آمیخته_به_بوی_ادویه_ها ، حقا که نام خوبی برای هشت داستان کوتاه مریم منوچهری است. داستانهایی که سطر به سطر با #موسیقی، هوای گرم و مرطوب جنوب و غذاهای طعمدار و معطرش آمیخته شده. داستانهای البته غمانگیز با تعلیقهایی دوستداشتنی و ساده، درباره #عشق، وفاداری و از نظر من غربت که با ذوق و ظرافت خاصی با کلمات جادو کردهاند و آه از توصیفات زیبا و عزیز کتاب، ویژه داستان دوم که با روح زبان عربی گره خورده بود.. از میان داستانها، قصهی #معاذ مصری را دوستتر داشتم، آنجا که نوشت: " چگونه مبارزه کنم؟ چگونه سرم را بالا بگیرم در برابر یک خاک، یک #وطن، یک سرزمین بایستم و بمانم؟ چرا نفهمیدم که من همان اول محکوم به شکستم.. " و آنجا که زن نوشت: " کلمات #عربی مرا گیر میاندازند.. #کلمات عربی مرا عاشق تو میکنند و دلم میخواهد پر بگیرم اما میدانم قاتل من همین کلماتاند ... " ،
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.