یادداشت زهرا محمدی

        

این که چه زمانی کتاب رو شروع کردم  یادم نیست.
انقدر که کشش داستان برام پایین بود و با غر زدن های مداوم مستوره کلافه میشدم با خوندن چند صفحه دلسرد میشدم و کتاب رو رها میکردم..
البته از نیمه های کتاب بهتر شد با بیشتر شدن داستان های دانشجویی و رفتن به سمت خودشناسی و ...

این قسمت کتاب واقعاً برام جذاب و آموزنده بود..
این که یه موضوع روانشناسی رو در قالب روزمرگی و داستانی می‌خوندم لذت بخش بود..