یادداشت Ryhnn

        کسی نخواند غزل‌های غم گریسته را
نوشته‌های ز چشم قلم گریسته را
عجیب نیست که آتش به هم بیامیزد
دو شمع همدمِ تا صبحدم گریسته را
هوای دیدن دریا، رسانده است به هم
دو جویبار به هر پیچ و خم گریسته را
به غیر شانه هم هیچ تکیه‌گاهی نیست 
دو مست سرخوش در هر قدم گریسته را
غمت مباد که دنیا ز هم جدا نکند
رفیق‌های در آغوش هم گریسته را