یادداشت زهرا غلامى

        تا این جای کتاب نویسنده خیلی درست و دقیق شخصیتها را در ذهنم جا انداخته که میدانم ردش تا مدتها می‌ماند. هر کدام از شخصیتهای داستان را می‌توانم خیلی خوب تصور کنم. واژه‌های جدید و نو و واژه‌های قدیمی که به گوشم آشنا هستند را در این کتاب زیاد شنیدم.
جملات خیلی بلند و زبان خیلی ادبی آن در شروع کمی اذیت کننده است اما به مرور به زبان کتاب عادت می‌کنید. در جلد اول و دوم  تقریبا هیچ شخصیت سفیدی ندیدم. همه یا سیاه بودند یا خاکستری! چیزی شبیه به "جای خالی سُلوچ" بود.
جلد سوم و چهارم تغییر ملموسی ایجاد شد و داستان از یکنواختی بیرون می‌آید.
جلد پنجم و ششم شروع تحول گل‌محمد است. پایان جلد ششم با کشمکشی پرهیجان تمام شد که به نظرم خیلی خوب و درست کنار هم چیده شده بود. با این که تصویرسازی‌های کتاب عالی است اما تکرار توصیفها و گفتنی زیاد آن را کش‌دار و حوصله‌سربر کرده است؛