یادداشت

        نمیدونم چرا اونقدری که ازش تعریف شنیده بودم ، مورد توجه ام قرار نگرفت ؟؟
فکر می کنم جزو دسته کتاب های سیاسی اجتماعی بود
 دو سه  بخش ابتدایی رو با تحمل و به امید بهتر شدن ادامه دادم ، چون  شخصیت پردازی و روایت خیلی برام  شلوغ پلوغ و مبهم بود ،تا جایی که با شخصی تر شدن و ورود شخصیت خانم جدید به داستان ، جریان برام تغییر کرد و کشش بیشتری پیدا کرد البته باز هم جاهایی بود که برام ابهام داشت اما شاید به خاطر ترجمه هم بود .
 هر چند بخش یکبار ، یک بخش کامل فقط صحبت ها و بحث ها ، سیاسی میشد که باب میل من نبود چون نه تنها علاقه ای بهش ندارم ، چیزی هم ازش نمی‌فهمم. 
ولی به دغدغه های جوانان دهه ی ۶۰ و ۷۰ میلادی پرداخته شده بود ، از جمله جریانات سیاسی و کشتارهای ویتنام ، آلمان ، و .....
از لحاظ ترجمه هم ، به نسبتی که از سروش حبیبی تعریف میشه ، رضایت نداشتم اما از آنجا که دو ترجمه داشتم و مقایسه کردم ، به نسبت ترجمه ی محمود بهفروزی خیلی سطح بالاتری داشت .
خواندنش بی ضرر نبود و  من رو با قلم رومن گاری آشنا کرد ، تا کتابی دیگری هم ازش بخوانم ، تا بهتر بشناسم ش .
و در پایان باید بگم نظر بنده کارشناسانه نیست ، نقد هم نیست 
فقط نظر شخصی ست که برمیگرده به سلیقه ی کتابی . 😊😊