یادداشت ماه آسمان

        نمیدونم چی‌کم داشت این دو تا کتاب پایانی که اونجوری که باید به دلم ننشست.
فکر کنم دیگه همه میدونم نمادها چه قدر توی کتاب های لوییس اهمیت دارن، پایان دنیا و سرزمین اصلان(اسلان) و خود اصلان و حتی دنیای پشت اصطبل قابل درک و تصویر سازی است.
اما  من مفهوم انگلستان داخل انگلستان / انگلستان واقعی/ لایه‌ی بعدی بزرگتر از لایه‌ی قبلی است رو نمیفهمم.
رسیدن به سرانجام قصه حتی ماجرای پازل و اون میمون و خلاصه همه چیز  کاملا ملموسه، الا این قسمت اخر و این پایان باز.
خلاصه نشد اون چیزی که باید میشد، تا ابد بهترینِ نارنیا شیر و کمد و جادوگر سفیده، ادموندِ خیانتکار ولی دلیر، پیترِ بچه ولی بزرگ، لوسی ِ ضعیف ولی  قدرتمند، سوزانِ نگران ولی حامی.
به قول نمیدونم کی سوزان کم برای نارنیا جنگید؟!
نه، نچ‌ نشد اونی که باید میشد...