یادداشت کوثر گلیج

        می‌خوام بگم خسته کننده بود ولی اگه خسته کننده بود چرا سه ساعت متوالی نشستم پاش. می‌خوام بگم از اول می‌دونستم گودو نمیاد ولی اگه این مسئله قطعی بود چرا تا آخر صبر کردم. می‌خوام بگم شخصیت‌پردازی قوی نبود ولی خب ولادیمیر و استراگون و لاکی و پوتزو رو به قدری دقیق نقاشی شده بودند که مگه فراموش میشه؟
من لذت بردم و همزمان لذت نبردم چون حس می‌کردم نمی‌‌خوام از نقطه‌ی امنم بیام بیرون. ۲.۵ از ۵. نه کمتر نه بیشتر. خوندنِ کتاب‌هایی مثل این، خطرناکه. چون فکر کردن درباره‌ی باورها خطرناکه و تشابهت با کاراکترهایی که ممکنه بابت حماقت مسخره‌شون کنی خیلی ترسناکه.