یادداشت لعیا عرب

        
راحت خوان و ساده ؛ دوتا ویژگی اصلی این کتاب که باعث شد من بعد یک سال و نیم دوباره به کتابخونیم برگردم.
اما نکته ای که راجع بهش هست اینکه لزوما این دوتا ویژگی باعث نمیشه شما با یه قلم و داستان حرفه ای سروکار داشته باشید!
وقایع خیلی راحت و بدون هیچ جزئیات کامل کننده و یا حتی شروع کننده‌ای اتفاق میافته (حتی شاید بشه گفت کشکی) و اگر داستان کمی حرفه ای تر نقل میشد به طور قطع جزو بهترین کتاب در سبک خودش محسوب میشد چراکه داستان به شدت زیبایی داره ؛ دل بستن یک پسر سنی به یک دختر شیعه!
روند داستان بعضی جاها واقعا به زمینه چینی بهتر و وصف جزئیات ، احتیاج عمیق داشت ولی خب ، حیف!
درکل به عنوان یک استراحت کوتاه بین کتاب های سنگین و یا در اومدن از ریدینگ اسلامپ پیشنهادش میکنم.
پ.ن۱ : قنا به شدت برام بامزه بود!
پ.ن۲ : یک سری حقایق امام عصر تو این کتاب نقل میشه که واقعا جای تأمل داره ؛ یکی از پوئن های بزرگ این کتاب که باعث میشه ضعف‌های زیادشو نادیده بگیرم همین  اطلاعات گرچه کم ولی مفید و روایات قابل لمسشه!