قطعاً خارج از چالش کتاب خوانی ، بعید بود سراغ این کتاب برم
یا حتی اون رو بشناسم .
وقتی دیدم به مناسبت هفته ی کتاب برای خوانش ش چالش گذاشتن ، با دیدن اسم نجف دریابندری راغب شدم برای خواندن ش به این امید که شاید با این شخصیت و نویسنده و مترجمِ
 به نام بیشتر آشنا بشم ، بنابراین این کتاب رو تو کتابخونه ی محل سکونت م پیدا کردم و شروع کردم .
اما دیدم مصاحبه کلا با اون چیزی که فکر میکردم متفاوته. 
این مصاحبه شامل چند بخش گفتگوی موضوعی بود :
ترجمه 
ویرایش و ویراستاری
شعر
داستان نویسی مدرن در ایران
و در پایان بحث به سمت نقاشی هم کشیده شد .
بخش ترجمه جالب توجه بود از این لحاظ که با نقد و بررسی ترجمه و مترجم ها شاید در آینده به انتخاب بنده در کتاب های ترجمه شده کمک کنه .
اما بخش ویراستاری فکر میکنم کاملا تخصصی بود و برای من جذابیتی نداشت اما خوندم ش .
شعر هم چون از موضوعات مورد علاقه ام نیست برام کسل کننده بود .
داستان نویسی و بررسی قلم و کتاب های صادق هدایت ، 
جمال زاده و چند تن دیگر از نویسندگان و نظر دریابندری نسبت به اونها خیلی جنجالی و پرکشش بود .
و در پایان نقاشی هم از بحث داستان های ساده  و هنر ساده بودن ، بدون هیچگونه استفاده از صناعت و یادگیری های حرفه ای ، به میان آمد و نقاشان ایرانی و خارجی و آثار شون مورد نقد و بررسی قرار گرفت .
در کل خواندن روزی سی صفحه از این کتاب برای من مدت زمان بیشتری طول کشید و به نظرم کتابی نخواهد بود که عامه پسند باشه .
فکر میکنم بیشتر تخصصی بود و لازمه ی  کار نویسندگان و مترجمین تازه کار .
ولی خواندنش هم حتی به خاطر همراهی با چالش دور از لطف نبود .
@behkhan
#بهخوان
#چالش_هفته_کتاب