یادداشت Shabrang

        اولین بار که این کتاب رو خوندم حدود ۱۰–۱۲ سالم بود. فقط چند صفحه‌ی اول رو خوندم و بعد ولش کردم ، چون شروعش برای من  توی اون سن خیلی مبهم بود و هیچ جذابیتی نداشت. اما بعدها دوباره بهش برگشتم و این بار تا آخر همراهش شدم.
به‌طور کلی کتاب رو دوست داشتم؛ داستانش سناریوی تازه و جالبی داشت و فضاسازیِ متفاوتش من رو با خودش همراه کرد. با این حال بعضی بخش‌ها همچنان برام سوال‌برانگیز باقی موند. به‌خصوص گذشته‌ی شخصیت‌هایی مثل زان و ... که خیلی مبهم رها شده بود. بیشتر شخصیت‌ها در کل معرفی دقیقی نداشتند و فقط اطلاعات خیلی جزئی و محدود درباره‌شون داده می‌شد یا رها می‌شدند در طول داستان یا دوباره بهشون برمیگشتیم توی داستان.
قدرت لونا هم برای من کاملاً عجیب بود، چون توضیح مشخص و کافی درباره‌ی  کارکرد قدرتش در کتاب وجود نداشت. همین باعث می‌شد که بعضی جاها احساس کنم پازل داستان ناقصه.