یادداشت علی عرب‌زاده

        اینکه کتابی درباره ترجمه انقدر ترجمه اش پرت و پلا باشد نوبر است. ظاهراً هیچ تلاشی از طرف مترجم برای قابل فهم کردن متن اتفاق نیفتاده و ایشان در دام تاملات فلسفی ای که باتلر و دومان و بلانشو درباره ترجمه ناپذیری کرده اند افتاده و این ترجمه ناپذیری را با عدم تلاش برای معنادار کردن جملات و سرهم کردن واژه ها پشت هم اشتباه گرفته است.
قطعاً در این وضعیت دیگر نباید از مترجم سوال کنیم که چرا لحن هر سه نویسنده یکسان است و با لحن بخش هایی که از بنیامین ترجمه شده یکیست. از ایشان که متن اصلی را درست نفهمیده چه توقعی است که لحنش را در بیاورد.
علاوه بر این کتاب پر از اغلاط ویرایشی است و این جا ناشر سهم خودش را برای سخت تر شدن خوانش متن به انجام رسانده است. 
بعد از این سه پاراگراف مشخص است که 4 ستاره برای چهار جمله ای است که از وسط ترجمه ی کتاب میشد فهمید و خب خداروشکر ارزش خواندن داشت.