یادداشت

        اسامی و اقتدار؛
اسطورهٔ مولف و تبادل اقتدار.


0- قطعا بدترین کتاب برای آغاز مواجه با یک متن دست اول از بارت، این کتاب می‌‌تواند باشد.
اما برای من انتخاب خوبی بود. توضیح می‌دم.

1- معمولا اسامیِ بزرگ در هر حوزه‌ای، آغشته‌شده به یکسری شرح و متن توضیحی اند‌؛ چگونه فلانی را بخوانیم، فلانی به زبان ساده، فلانی برای فلان‌فلان‌شده‌ها و دیگر انواع فلانی‌نامه‌ها. 
یعنی یکسری دلسوز آمده اند تا متفکر را برای ما راحت‌‌الحلقوم کنند. آیا کار خوبی است؟ بدیهی است خوب است، اما الان صرفا می‌خواهم نقد کنم این‌گونه متون رو. .
چه می‌شود یک متفکر در تاریخ می‌ماند؟ مسیرهای مختلفی مفروض است، روی یک مسیر تاکید می‌کنم: جسارت در مواجه با مسئلهٔ بغرنج. یعنی مسئله‌ای که در ذهن ما هست به صورت ناخودآگاه، یک متفکر  آن را بیان می‌کند، تلاش می‌کند آن را صورت‌بندی کند. قبول دارید مسئلهٔ بغرنج، بغرنج است؟ احتمالا انتظار ندارید زندگی، در کلی‌ترین معنای  ممکن را یک چند خط سیاه‌بازی (سیاه کردن کاغذ با جوهر) یک نویسنده برایتان حل کند، پس انتظار بی‌جایی است که ارسطو را ساده بفهمیم، کانت را ساده بفهمیم، بارت را ساده بفهمیم.

2- این کتاب را خواندم و نهایتا ثلث مباحث را یه چیزهایی فهمیدم. بارت برایم رازآلود شد و پیچیدگی‌اش را فهمیدم. متفکری شد که بتواند هماورد کشتی‌گرفتن باشد، پس این تصمیم اشتباه پیامدی خوب داشت (پیامد ناخواسته).
فهمیدم بارت که پر رو بوده است و با مسئله کلنجار می‌رفته، و مسائل سختی داشته پس رس وجودی می‌کشه از آدم برای فهمش.

3- تبادل اقتدار و اسطورهٔ مولف هم موضوع جالبی برای تامل می‌تونه باشه که الان چون سر کلاس هستم حال ندارم در موردش یه چیزایی قلمی کنم. 


امیدوارم بعدا کمتر مثل زنبور در گلِ بارت گیر کنم.

در ضمن کتاب جالبیه :))