یادداشت محمّد صالحی بابادی

        قصد داشتم این کتاب را در ایّام فاطمیّه مطالعه کنم. به‌جهت برنامه‌هایی که در آن زمان برایم پیش آمد، مطالعۀ این کتاب هم دچار تأخیر شد. امروز توانستم فرصتی برای مطالعۀ این کتاب کنار بگذارم.
همان‌گونه که از نام این کتاب پیداست، این کتاب بر فعّالیّت‌های حضرت زهرا(س) پس از درگذشت پیامبر(ص) تأکید دارد. برای به‌دست آوردن تحلیلی صحیح از ماجراهای آن زمان، نویسنده تنها به ذکر وقایع بسنده نکرده، بلکه نگاهی به گروه‌های موجود در جامعۀ اسلامیِ پس از پیامبر(ص) دارد. نویسنده از سویی نگاه به اهداف حرکت حضرت زهرا(س) دارد و از سوی دیگر، نگاهی به عوامل دشمنی بعضی از گروه‌های آن زمان، با حضرت زهرا(س).
مسئلۀ دیگری که نویسنده گاهی به آن گریزی می‌زند، علّتِ تفاوت ظاهری در عملکرد حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) است که باعث شبهه در ذهن بعضی از افراد شده.
در فصل پنجم (فصل یکی مانده به آخرِ کتاب)، نویسنده عنصر مظلومیّت و جایگاه آن در نگاه مذهب تشیّع را بررسی می‌کند. در نگاه وی، مظلومیّت عنصری است که حضرت زهرا(س) در حرکت خویش از آن استفاده کرده.
در فصل ششم که فصل نهایی کتاب است، نویسنده به نقد و بررسی بعضی از احادیث معروف دربارۀ فضائل حضرت زهرا(س) گریز زده. بعضی از این احادیث، بسیار معروف هستند؛ ولی از نگاه نویسنده، این احادیث دچار اشکال محتوایی هستند و احتمال زیادی وجود دارد که این احادیث، ساخته و پرداختۀ دست‌هایی باشد که قصد داشتند حرکت حضرت زهرا(س) را ضعیف کنند.
مطالعۀ این کتاب را به افرادِ علاقه‌مند به تاریخ اسلام و سیرۀ معصومان و تاریخ تحلیلی توصیه می‌کنم.