یادداشت ♓🌊Ramin❄️

        بوف کور یه کتابیه که نه میشه راحت خوندش نه راحت فراموشش کرد از اون مدل داستاناست که آدمو می‌بره یه دنیای تاریک یه جور کابوس موندگار که تهش هیچی معلوم نیست ولی عمیقن حس میشه همه چی قاطی شده مرز خواب و بیداری مرگ و زندگی عقل و جنون
هدایت تو این کتاب یه ذهن آشفته رو تصویر می‌کنه یه راوی که دنبال معناست ولی هرچی میره جلو بیشتر گم میشه فضای داستان پر از تکراره پر از ترسه پر از تنهاییه یه تنهایی خفه‌کننده که انگار تو وجود آدم چنگ می‌ندازه 
زبان کتاب سنگینه اما قشنگه اگه حوصله کنی و بری توش یه جور تجربه عجیب از ادبیاته همونقدر که ادبیه روانیه همونقدر که واقعیه سورئاله
در کل بوف کور فقط یه داستان نیست یه حاله یه حسه یه چیزی شبیه فرو رفتن تو یه چاه بی‌ته که نمی‌دونی تهش چیه فقط می‌فهمی دیگه مثل قبل نمی‌تونی به دنیا نگاه کنی