یادداشت محمدحسین افشار
دیروز
رستاخیز یکی از مهم ترین رمان های لئو تولستوی و شاید حتی مهم ترین اونها باشه. البته هنوز جنگ و صلح رو نخوندم ولی نسبت به آنا کارنینا، حقیقتا تنه به تنه جلو میاد
تولستوی در رستاخیز مسئله مهم عدالت اجتماعی و دستگاه قضا رو مطرح کرده
تقریبا هر چیزی بگم، داستان لو میره و حیف میشه
حتما بخونید این کتاب رو
البته بعد از خوندن چند تا از کتابای کوچیک تولستوی
یک نقد اگه بخوام نسبت به رستاخیز بگم، یک کلمه است: امید
من روی امید به شدت حساسم
رمان های اجتماعی ای که تاریخی نیستن و برای ذکر وقایع گذشته نیستند، باید امید رو در دل خودشون داشته باشن
مشهوره که تولستوی در اواخر عمر خودش با اسلام آشنا شد و حتی میگن شاید مسلمان شده باشه. ولی رستاخیز با وجود اینکه در اواخر عمر تولستوی نوشته شده، پر از تشنگی به مفاهیم اسلامی هست و به نظر می‌رسه که نویسنده هنوز با اسلام آشنا نشده
شاید اگر پس از آشنایی می بود، این امید هم وجود می داشت
ولی در مجموع یک رمان پر از مفاهیم دقیق سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و پر از آسیب شناسی های مهم و خارق العاده
با نگاه و زاویه دید حق طلبانه تولستوی
(0/1000)
نظرات
دیروز
سلام. شاید آقای تولستوی خسته شده از اینکه تمام عمر منتظر بوده و عدالتی ندیده. اینکه تحت هر شرائطی امید داشته باشی و همه اتفاقات به ظاهر بد رو زیبا ببینی فقط باید یکی باشی مثل حضرت زینب س.
1
دیروز
سلام. با اجازه مخالفم به تولستوی حق میدم که تو اون شرایط جامعه، تا امید شده باشه تو اون اختناق و فشار اجتماعی روسیه تزاری اون موقع ولی می تونست امید هم داشته باشه
1
1
عصماء
دیروز
1