یادداشت لیلا زمانی

        ببر سفید
نویسنده کوشیده در قالب نامه، اوضاع نابسامان اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی کشورش را نقد کند. از آنجا که بیشتر نقاط ضعف و کاستی‌ها و چهرهٔ زشت جامعه را به تصویر کشیده، به‌نظر می‌رسد تنها هدف سیاه‌نمایی بوده است. البته در معدود مواردی هم به تحسین یا ستایش خودی پرداخته است.
با این حال داستان از جنبه روایی، جذابیت دارد. اشاره به پایان داستان در آغاز، خواننده را به خواندن پیوسته سوق می‌دهد تا هرچه زودتر از ماجرا آگاه شود. 
بعنوان اثری از ادبیات معاصر هند برایم جالب بود. ترجمه هم روان بود هرچند با ترجمه دیگر تفاوت‌هایی داشت که البته طبیعی است.