یادداشت

        . 
#کتاب_خواندم 
#رنجین_کمان
نشر جام جم را دوست دارم. مثل نشر اطراف.
امیدوارم شور روایت نویسی در ایران در نیاید.
اولین کاری که خواندم، دوجان بود. هم خندیدم هم اشک ریختم دوحس توامان. 
بعد هم ویولن زن روی پل را خواندم که حقیقتاعجیب بود.
کتاب بعدی رنجین کمان بود که چند هفته ایی می شد در کتابخانه برایش زنبیل گذاشته بودم ..
هرچیزی بویی از رنج داشته باشد، مرا به دنبال خودش می کشد.. 
آقای طریقی را نمی شناسم.. ولی قلم خوبی دارند.
دراین کتاب 25 روایات می خوانید که واقعی هستند.
گاهی شیرین، گاهی تلخ، گاهی زهر..

*بده بستان قاعده رابطه دلی است. دلش را خراشیده بودم باید راه می دادم دل ام را بخراشد. دررفاقت اگر یک طرفه خراش بیندازی، باخته ایی.

*برای خودم روایت "دل قرص" برایم خیلی شیرین  بامزه بود. 
.