یادداشت مریم محسنی‌زاده

        داستان‌های ادگار آلن‌پو فُرم و سبک‌های متفاوتی دارند.
گاه داستان‌ها به خاطر فضاهای ترسناک و سیاه، عناصر ماورایی، شخصیت‌های مرموز و تِم‌ روان‌شناختی به سبک گوتیک نزدیک می‌شوند. 
گاهی فضای عجیب، منزجرکننده، دلهره‌آور و مضامین مرگ در داستان‌ها آثار ماکاباره را به ذهن می‌آورد. به همین دلیل عده‌ای او را خالق ژانر داستان‌های سیاه می‌دانند.
بعضی اوقات داستان‌ها تِم کارآگاهی پیدا می‌کنند و به ژانر وحشت و هراسِ پلیسی نزدیک می‌شوند.
گاهی داستان‌ها در ژانر علمی‌_تخیلی هستند و آلن‌پو عناصر کیهانی را به کار می‌گیرد.
بعضی اوقات پو با فضای وهم‌آلود و عجیب، ذهن بیمارگونه و افکار واهیِ شخصیت‌ها، داستان‌های شگفت و رازآلود را رقم می‌زند.
گاه هم متن‌ها فُرمی از داستان‌های عامیانه و فولکلور پیدا می‌کنند.

به‌طورکلی می‌توان گفت آلن‌پو نویسنده‌ای مرموز و غریب است که تحت‌تأثیر تخیلات رمزآلود یا ترسناک، داستان‌های سرگرم‌کننده می‌نوشت. علیرغم این موضوع همیشه منطق و استدلال را در نوشتن رعایت می‌کرد؛ به‌طوری‌که معتقد بود کابوس‌های شبانه هم چهارچوب مشخصی دارند. 
آلن‌پو باور داشت داستان باید به اندازهٔ کافی کوتاه باشد و کلمات باید در خدمت داستان باشند.

از این مجموعه، در "قصهٔ هزار و دوم شهرزاد" اشاره به جنگل سنگی، گیاهانی که بر بدن حیوانات می‌روییدند، گیاهانی که نور متصاعد می‌کردند و پانویس‌ها جالب بودند. داستان هم به سبک آلن‌پو پایان می‌یابد و نهایتاً شهرزاد را به دار می‌آویزند.
داستان عامیانهٔ "سقوط در گرداب مالستروم" هیجان‌انگیز است و توصیفات تصویرساز خوبی دارد. عموم داستان‌های آلن‌پو توصیف‌‌های پر جزئیات دارند اما گاهی هم گزارشی می‌شوند و به مقاله نزدیک می‌گردند.
اطلاعاتی که در مقدمهٔ داستان "قتل در خیابان مورگ" آمده، جالب است. این داستان در سال ۱۸۴۱ نوشته شد و نوعی از داستان پلیسی را ایجاد کرد که بعدها، شخصیت شرلوک هلمز بر اساس آن خلق شد. 
مابقی داستان‌ها را به خاطر ژانر و فضایی که داشتند و حس‌وحال ناخوشایندی که منتقل می‌کردند، دوست نداشتم.

ادگار آلن‌پو آمریکایی، متولد ۱۸۰۹ بود و در ۳۷ سالگی فوت کرد. آلن‌پو از نوجوانی شعر می‌سرود و "کلاغ" معروف‌ترین شعر اوست. عموماً شعرهای پو به سبک گوتیک بوده و به مرگ یا روانی نامتعادل مربوط می‌شوند.
آلن‌پو با نوشتن در مجلات و روزنامه‌ها به داستان‌نویسی و نقدهای تند و تیز ادبی روی آورد. اگرچه پو شعرهای زیادی نوشته ولی عموماً به عنوان داستان‌نویس شناخته می‌شود.
او مدتی به خدمت ارتش درآمد و در دانشکدهٔ افسری تحصیل کرد.‌ روحیهٔ بی‌ثبات و انتقادات ستیزه‌جویانهٔ ادگار آلن‌پو، دایرهٔ دوستانش را محدود کرده بود. دائم‌الخمر بودن مشکلاتی برایش ایجاد کرده و همیشه شور و آشفتگی در طول زندگی‌اش وجود داشت.  
هر ساله جایزه‌ای به نام "جایزهٔ ادگار" به بهترین اثر در گونهٔ رازآلود اعطا می‌گردد.