یادداشت مائده ربیعی 🤍🕊

        یه دیالوگ قشنگ توی کتاب هر دو نهایت میمیرند بود که میگفت :
آدم ها فکر میکنن برای کارهایی که دوست دارن همیشه وقت دارن و لذت داشته هاشون رو نمیبرن حتی حرف هاشون رو هم به هم نمیگن و صبر میکنن اما من فهمیدم که ما آدمها واقعاً وقتی برای منتظر شدن و تلف کردن نداریم اگر دنبال چیزهایی که دوست داریم نریم چیزی جز حسرت برامون نمیمونه!🌱