یادداشت وایولت

        خب در مقابل اون همه تعریفی که شنیدم واقعا کتاب خاصی نبود.....یه عاشقانه ساده با چاشنی فانتزی و جادوگری که ارزش یبار خوندن برای سرگرمی رو داشت.....البته من خودم انتظار یه ایده کاملا جدید رو نداشتم...توی یه ژانر یچیز هایی همیشه تکراری هستن...به همین خاطر بزرگترین معیار کتاب خوب برای من شخصیت پردازی کتابه
 بزرگترین ضدحال برای من پردازش افتضاح نقش منفی بود که کلا به دستور دادن و نام بردن از طرف خلاصه شد و رفت....حقیقتا وقتی ثابت میشه شخصیت پردازی یه اثر خیلی خوبه که نقش منفیش هم پردازش خوبی داشته باشه وگرنه پردازش نقش اصلی خیلی آسونتره....به علاوه با اون اتفاقی که افتاد پردازش شخصیت رن هم خراب شد(کسایی که خوندن خودشون میدونن کدوم اتفاق رو میگم.)