یادداشت منتظر 🇵🇸

        اولا که داستان خیلی مسخره بود به نظرم. 
دوما من اصلا هدف نویسنده رو نگرفتم. 
و اینکه اصلا نفهمیدم یونس چه شکلی برد یا اصلا اون دختری که یونس دوستش داشت وجود خارجی داشت یا نه. 
با خوندن این از جمشیدخانیان نا امید شدم این بهترین کتابش بود. 
پ. ن: من که با خوندن کتابای جمشید خانیان یاد یاد کوبیسم می افتم خیلی شبیه پیکاسو است.