یادداشت زهرا قدیانی
1402/5/1
3.9
11
مرگ‌وپنگوئن را موقع ظرف شستن، گوش دادم. گوینده که جمله آخر کتاب را خواند، دوست داشتم ظرف‌ها را رها کنم و با دستکش‌های کفی بنشینم روی زمین. که البته این‌کار را نکردم چون اگر قرار بود با هر چیز شگفت‌انگیزی که موقع ظرف شستن می‌شنوم، بنشینم، ظرف‌ها می‌ماند و دائم بشین‌پاشو.
مرگ و پنگوئن داستان زندگی منهای خودآگاهی‌ست. زندگی نرمال، بی‌خبر از اینکه تبدیل به پیچ‌ومهره‌های نظام سلطه شده‌ایم، مثل یک پنگوئن در یک اپارتمان، در جای درست خود قرار نداریم و حتی روح‌مان هم از این ماجرا بی‌اطلاع است.
#مرگ_و_پنگوئن
#آندری_کورکوف
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.