یادداشت محمدرضا ایمانی

        بسیار منقح و مرتب که یه فهم ترتمیزی نسبت به اندیشه سیاسی اسلامی قدیم و جدید تو اهل سنت و تشیع بهتون میده.
تنها نقدی که میشه به کتاب کرد اینه که با توجه به گرایشات سیاسی مرحوم فیرحی، نویسنده بخش‌های کتاب رو بیشتر ناظر به دغدغه‌های خودش نوشته، یعنی مثلا چون دغدغه زنان یا مشارکت عموم تو سیاست رو داشته، تو هر فصلی یه قسمتی به این دوتا مورد اختصاص داده و تو هر دوره‌ای دنبال این مفاهیم گشته.
خدایش بیامرزد...