یادداشت فائزه مجردیان

        -دريا برای مردنِ ماهی
بی‌اختيار فاتحه می‌خوانْد
ماهی به خنده گفت كه گاهی
هجرت علاجِ عاشقِ تنهاست
اما درون تابه نمی پخت
از بس كه بی‌قرارِ وطن بود!