یادداشت ‌ سید امیرحسین هاشمی

        از جمله کتب به سرقت رفته از کتابخانهٔ آقای برادر (البته خودش با روی خوش کتاب را تقدیم کرده است). استفاده از مال غصبی چنین لذت‌بخش است؟ 😏😂


خیلی وقت بود یک دفتر شعر از شعرای جوانِ معاصر این چنین من را به وجد نیاورده بود.

چندین غزل بسیار قابل توجه داشت و پر از تصاویر و ابیاتی بود که نشانی از ذوق و توانایی ادبی جدی شاعر دارد.

همین‌که این دفتر شعر رفت در آن دسته از دفاتر شعری که در قفسهٔ "خوانده شده‌ها" نخواهد رفت یعنی کارش را درست انجام داده است؛ آخر می‌دانید، شعر خوب را نمی‌‌شود خواند و از کنارش گذشت، شعر خوب را بارها باید خواند و آن را از بر کرد.


امیدوارم در بازخوانی مجدد این دفتر شعر در آینده، همچنان این چنین که اکنون من را به وجد آورده است بر سر ذوق آورد.


البته همچنان یک سوال برایم باقی است: اشعار این شعرای جوان را چگونه باید خواند؟ ادیبی، استادی، منتقدی و کسی هست که شروع کرده باشد شعر این شعرای جوان و معاصر را بفهمد و دسته‌بندی کند؟ ویژگی‌های مشترک، ایماژهای مشترک، تفاوت‌های مفهومی و شباهت‌های زبانی و هرچه یک شعر دارد را در این خیل کثیر افراد مطالعه کنن و بفهمد؟ 


افزوده شده به لیستِ "دفاتر شعری که دوستشان دارم" به تاریخ 19 شهریور 1404
      
376

41

(0/1000)

نظرات

صَعوِه

صَعوِه

4 روز پیش

واقعا شعر خوب را باید از بر کرد؟
نمی‌دونم از سر توان کم حافظه‌مه یا واقعا فکر می‌کنم حفظ یک شعر نوعی کم لطفیه به اون شعر. مخصوصا وقتی قید باید بذاریم پشتش. انگار زندانی و محکوم به نگهداریش می‌کنیم در چنین حالتی.
شاید می شه فقط زیاد خوند تا از بر شد. شاید هم بهتره کلا این نظر رو جدی نگیرید😅
1

2

نه اتفاقا دقیقا همین نکته دوم شما رو مد نظر دارم.
نه که بشینیم مثل دبستان و به ضرب و زور شعر حفظ کنیم و اتفاقا انقدر شعری که دوست داریم رو بخونیم که خود به خود از بر بشینم. 

1