یادداشت zed_bml

        📕 پروانه ها گریه نمی‌کنند
👤مرضیه اعتمادی 
📚 نشر جام‌جم
📖 ۲۵۶ صفحه
💲۱۲۸۰۰۰ تومان
.
برشی از کتاب:
رنج‌ها اگرچه ناگهانی آدم را بغل می‌گیرند، اما طول می‌کشد تا رهایت کنند.
_______
اشک‌ها اگر نبود تحمل رنج‌های عمیق امکان داشت؟
.
کتاب شامل روایت‌هایی با موضوع معلولیت است، نویسنده که خود مادر یک کودک معلول است، هدف خود را از گردآوری این روایت‌ها بازکردن دریچه‌ای به دنیای کمتر شناخته‌شده معلولیت عنوان کرده است. در مقدمه کتاب آمده: بچه‌های دارای معلولیت شبیه پروانه‌اند؛ چراکه در عین زیبایی و لطافت به‌شدت آسیب‌پذیرند. به راحتی می‌توانند با یک حرف یا نگاه بشکنند. باید آداب برخورد با آنها را یاد بگیریم. کمکشان کنیم درهای جامعه را به رویشان بازبگذاریم؛ اجازه بدهیم از پیله ناتوانی و ضعف بیرون بیایند و شگفتی بال‌هایشان را پیش چشم ما به نمایش بگذارند. پروانه‌ها وقتی از دنیا ناامید می‌شوند، گریه نمی‌کنند. درعوض قدرت بال‌هایشان را از دست می‌دهند. خشک می‌وشند، می‌شکنند، تمام می‌شوند.
.
از طرح جلد نه‌چندان جذاب و حتی کمی نامربوط جلد که بگذریم، اسم روایت‌ها دومین چیزی است که توجهمان را به خود جلب می‌کند و برگرفته از اشعار قیصر امین‌پور است و بسیار به جا و مناسب برای هر روایت انتخاب شده است. 
به نظرم مهم‌تر از معلولیت و حواشی‌اش، آنچه با خواندن کتاب با آن آشنا می‌شویم و یا دوباره برایمان مرور می‌شود ، واقعیت تلخ دنیا و ناتوانی ماست. اگرچه تکرار جمله‌ی (کدام در را باید می‌کوبیدیم؟) در همه‌ی روایت‌ها گاهی توی ذوق می‌زد اما معنا و مفهومش سیلی‌ای بود که هربار محکم‌تر از قبل می‌خورد به صورت روحمان و یادمان می‌انداخت همه‌ی لحظه‌هایی را که ما هم چنین حسی را داشتیم (فارغ از متعلَق و مقایسه از جهت شدت و اهمیت) اینکه جایی میفهمی از معجزه خبری نیست. تویی و چیزی که نمی‌توانی از کتاب زندگی‌ات خط بزنی و باید با همان ادامه دهی بقیه‌ی فصل‌ها را....
البته کتاب در جهت آشنا کردن مخاطب با شرایط افراد معلول و خانواده‌هایشان هم موفق است.
اگر در حال مبارزه با غمی هستید ، خواندن این کتاب را به بعد موکول کنید.
.
#پروانه‌ها_گریه_نمیکنند
#مرضیه_اعتمادی
#نشر_جام_جم
#کتاب_خوب_معرفی_کنیم
#روزی_۳۴_صفحه_کتاب_بخوانیم
#حلقه_کتاب‌خوانی_مبنا
#تنها_کتاب_نخون
#با_کتاب_قد_بکش