یادداشت زهرا قرهی قهی

        برای من که پدرم رو تو ۵ دقیقه از دست دادم ؛ این کتاب یه کتاب ساده نبود ؛ یه سری دست‌نوشته ی بی فراز و فرود نبود 
این کتاب خط به خط سوگواری بود ؛ تفکر بود 

یه جای کتاب میگه اونایی که تو حوادث میرن ؛ شادن ؛ لباس خوب پوشیدن ؛ میخندن ؛ امیدوارن ولی بازمانده ها .... 

برای من این کتاب فقط یه کتاب نبود ؛ خودم رو جای غزاله میذاشتم ؛ بابام رو جای حمیدرضا صدر 

 و این سوال که انتخاب من برای از دست دادن بابا کدوم بود 😔
کاش میشد هیچ وقت عزیزی رو از دست نداد و همه کتاب ها شاد بود ...