یادداشت محمد صابری زاد

        کتاب‌های کودک و نوجوان، مثل پنجره‌های رنگی به دنیایی هستند که فراموش کرده‌ایم چقدر ساده و زیبا می‌تواند باشد. 
توی هر صفحه‌اش، یاد می‌گیریم که پروانه‌ها را بدون قفس ببینیم، با ماه دوست بشویم و باور کنیم که هر دانه‌ی شن می‌تواند قصه‌ی یک دریای بی‌کران را تعریف کند. 
شاید وقت آن است که دوباره ورق بزنیمشان، نه برای فرار از بزرگسالی، بلکه برای یادآوری این حقیقت که شادی همیشه در نگاهِ کنجکاوِ یک کودک پنهان است؛ در آغوشِ گرم یک لحظه، در صدای خنده‌ای که از ته دل می‌آید، و در باورِ معجزه‌هایی که هر روز در کنارمان اتفاق می‌افتند... 

این کتاب ایده جالبی است برای به کار گرفتن، برای جمع کردن....